Niedziela Chrztu Pańskiego (9.01.2022)
Chrześcijaninie, poznaj swoją godność! Niedziela Chrztu Pańskiego niesie takie zadanie dla każdego/każdej z nas. Pokropienie wodą święconą na początku Mszy świętej o tym nam przypomniało. W scenie chrztu Jezusa (3,21-22) jest mowa o otwarciu się nieba, czyli o wyjściu Boga do człowieka i o zstąpieniu Ducha Świętego w postaci cielesnej. W ten sposób Bóg ukazuje światu, że Jego Syn ma wypełnić dzieło zbawienia. Już nie tylko chodzi o naród wybrany, ale o całą ludzkość, o nas.
Bóg złożył w nas na chrzcie ziarno, które ma wzrastać we współpracy z Duchem Świętym, jeśli jesteśmy otwarci na Jego moc. Duch jest mocą!
Trzeba nam modlić się o siedem darów Ducha Świętego, aby wzrastały w nas. Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego ma swoje biblijne źródło. Są nimi słowa proroka Izajasza: „I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej” (Iż 11,2).
Prorok opisuje w tych wersetach Mesjasza, a więc w chrześcijańskim rozumieniu powyższych słów – to Jezus Chrystus jest ową różdżką i odroślą, na której spoczywa Duch. Do sześciu darów zapisanych w hebrajskiej wersji proroctwa, Biblia grecka i łacińska (Septuaginta i Wulgata) dołączyły dar pobożności. I w ten sposób powstała modlitwa o siedem darów Ducha, która jest w gruncie rzeczy prośbą o jak największe – bo Duchowe – podobieństwo do Jezusa.
Duch obdarza nas siedmioma darami. Otrzymaliśmy na chrzcie
dar mądrości – by uznać, że Bóg jest miłością,
dar rozumu – by rozumieć prawdy wiary,
dar rady – by podejmować właściwe decyzje,
dar męstwa – by bronić wartości,
dar umiejętności – by dostrzegać Boga w świecie,
dar pobożności – by być ufnym,
dar bojaźni Bożej – by doskonalić relacje z Bogiem i ludźmi.
Te dary otrzymaliśmy mocą Ducha na chrzcie świętym przed laty. Franciszek wołał w homilii na stadionie olimpijskim w Rzymie: „Proszę, nie zamykajcie w klatce Ducha Świętego!”. A do bierzmowanych na Placu Świętego Piotra apelował, „aby nie tłumić żarliwego ognia miłości, który prowadzi do poświęcenia swojego życia dla Boga i bliźniego” W tym duchu odnówmy teraz w sobie przyrzeczenia chrzcielne. Powstańmy.
Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych? Wyrzekamy się.
Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby was grzech nie opanował?
Wyrzekamy się. Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu? Wyrzekamy się.
Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi? Wierzymy.
Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, a naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca? Wierzymy.
Czy wierzycie w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne? Wierzymy.
Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Amen.